W leczeniu alergii wykorzystywane są głównie trzy metody postępowania. Pierwsza to unikanie alergenu. Metoda teoretycznie bardzo dobra, ale w praktyce nie zawsze możliwa do wykonania - trudno np. unikać unoszących się w powietrzu pyłków roślin. Druga strategia - to stosowanie leków przeciwalergicznych. Sprawdza się w łagodnych przypadkach alergii. Gorzej jeśli leki muszą być przyjmowane przez cały rok i to ze świadomością, że wcale nie leczą, a jedynie łagodzą objawy. I wreszcie trzecia metoda - odczulanie. Tak naprawdę jest to jedyna szansa na nauczenie układu odpornościowego prawidłowych reakcji i pozbycia się alergii na długi czas.  

1. Konsultacja z lekarzem. Ważna jest wiedza  kiedy i w jakich okolicznościach dochodzi do nasilenia alergii. Obserwacje chorego są równie ważne jak późniejsze wyniki badań alergicznych! Na pierwszej wizycie lekarz powinien dopytać, czy nie ma przeciwwskazań do odczulania (cukrzyca typu 1, choroby tarczycy).

2. Badania Można je wykonywać przez cały rok, ale jest jeden warunek - nie można mieć nasilonych dolegliwości. W okresie zaostrzenia alergii testy nie są wykonywane. Stosuje się dwa rodzaje testów. Pierwszy to badanie krwi na obecność przeciwciał IgE.Drugi, to test skórny punktowy, polegający na tym, że na wewnętrznej części przedramienia umieszczane są krople substancji uczulających, potem nakłuwana jest skóra tak, by alergeny dostały się w jej powierzchowną warstwę. Wynik odczytywany jest po 20 minutach.

3. Kwalifikacja Jeśli badania zgadzają się z twoimi obserwacjami, np. skarżysz się na nasilone dolegliwości w kwietniu i badania wykazały uczulenie na pyłek brzozy - można rozpocząć odczulanie. Ta zgodność jest bardzo ważna.

4. Początek terapii Odczulanie zawsze zaczyna się wtedy, gdy alergenu nie ma w twoim otoczeniu, albo jest go mniej. Wybranie odpowiedniego momentu będzie łatwiejsze, jeśli masz alergię sezonową. Załóżmy, że jesteś uczulona na pyłek leszczyny, który pojawia się w powietrzu w styczniu. W takim wypadku odczulanie rozpoczynasz w październiku - tak by w styczniu dojść już do tzw. dawki podtrzymującej. Sprawa nieco się komplikuje jeśli cierpisz na alergię całoroczną. Wówczas razem z lekarzem musicie ustalić, w jakich miesiącach alergia dokucza ci bardziej, a w których mniej i zacząć kurację wtedy, gdy nie masz nasilenia objawów. Zwykle osoby z alergią na roztocza lepiej czują się latem, natomiast ci uczuleni na grzyby pleśniowe - zimą.

5. Pierwsze miesiące Początek odczulania - trzy pierwsze miesiące - jest bardzo intensywny. Szczepionkę przyjmujesz co tydzień (maksymalnie co dwa tygodnie). Zabieg jest bezbolesny i trwa chwilę, ale potem musisz zostać jeszcze przez pół godziny w poradni, na wypadek jakiejś gwałtownej reakcji organizmu. W praktyce takie reakcje zdarzają się niezmiernie rzadko. W dniu szczepienia obowiązują cię trzy "zakazy". Nie wolno pić alkoholu, narażać się na wysiłek fizyczny i na działanie wysokiej temperatury (sauna, opalanie, gorące kąpiele). Te zasady obowiązują nie tylko w pierwszych trzech miesiącach, ale do końca terapii.

6. Kontynuacja Od czwartego miesiąca terapii na szczepionkę zgłaszasz się rzadziej - co cztery-sześć tygodni.

 

Specjalista chorób wewnętrznych i alergologii